Jak powrócić do poprzedniego nazwiska po rozwodzie?
Zawierając małżeństwo, jeden z małżonków może przyjąć nazwisko drugiego. Wydanie wyroku rozwodowego nie prowadzi automatycznie do powrotu tego małżonka do swojego starego nazwiska.
Małżonek, który przyjął nazwisko drugiego małżonka może po rozwodzie sam zdecydować czy pozostać przy swoim obecnym nazwisku, czy też wrócić do poprzedniego. Z różnych względów małżonek może chcieć pozostać przy obecnym nazwisku. Może tak być w przypadku, gdy to właśnie pod tym nazwiskiem udało mu się zdobyć określoną renomę (np. jako lekarz, dziennikarz, polityk itp.). Może też kierować nim niechęć do zgłaszania zmiany danych osobowych w różnych instytucjach.
Czasem pozostanie przy dawnym nazwisku jest przydatne ze względu na to, że strony posiadały wspólne dzieci. Należy bowiem wskazać, że tylko małżonek może powrócić do poprzedniego nazwiska. Nazwiska dzieci pozostaną bez zmian. Może być zatem tak, że matka (której najczęściej ten problem dotyczy) będzie nosić inne nazwisko niż dzieci. Może to przeszkadzać w bardzo prozaicznych sprawach (przedszkole, szkoła itp.)
Zmiana nazwiska po rozwodzie
Decyzja o powrocie do dawnego nazwiska nie jest zatem łatwa, zaś czasu na jej dokonanie nie ma zbyt wiele. W ciągu 3 miesięcy od chwili uprawomocnienia się wyroku rozwodowego małżonek chcący zmienić nazwisko musi złożyć odpowiednie oświadczenie przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego. Można to uczynić w dowolnym urzędzie. Jeśli były małżonek zamieszkuje za granicą, wówczas może złożyć takie oświadczenie przed konsulem.
Zmiana nazwiska jest możliwa dopiero po uprawomocnieniu się orzeczenia sądu o rozwodzie. Nie ma zatem możliwości, by na podstawie uproszczonej procedury wrócić do nazwiska sprzed zawarcia małżeństwa jeszcze w trakcie trwania procesu o rozwód.
Jakie dokumenty musisz ze sobą zabrać?
Sąd sam powinien wysłać do Urzędu Stanu Cywilnego odpis wyroku rozwodowego w terminie siedmiu dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia rozwodu. Niektóre urzędy wymagają jednak, byś na wizytę zabrał ze sobą odpis prawomocnego orzeczenia sądu, w obawie, że przepływ informacji między organami nie będzie na tyle płynny, by sprawę załatwić od ręki. Z prawnego punktu widzenia taki dokument nie jest niezbędny, wystarczą tylko ustne informacje przekazane urzędnikowi.
Urzędnika należy poinformować także o miejscu, w którym sporządzono akt małżeństwa – czyli o tym, gdzie się pobraliście.
Odpis prawomocnego orzeczenia sądu albo odpis zupełny aktu małżeństwa z wpisem o rozwodzie (czyli wzmianką o rozwodzie) będzie natomiast konieczny jeśli formalności chcesz załatwić w konsulacie.
Niezależnie od tego, gdzie załatwiasz sprawę, zabierz ze sobą dokument tożsamości – dowód osobisty lub paszport. Prawo jazdy jest niewystarczające. Jeśli rozwód został orzeczony za granicą konieczne będą dodatkowe dokumenty.
Twoje oświadczenie o powrocie do nazwiska przyjmie zastępca kierownika urzędu stanu cywilnego (a za granicą polskiego konsula). Z tej czynności zostanie sporządzony protokół, co wiąże się z obowiązkiem uiszczenia opłaty skarbowej. Opłata skarbowa za sporządzenie protokołu z przyjęcia oświadczenia o zmianie nazwiska po rozwodzie wynosi 11 złotych i możesz ją uiścić bezpośrednio w kasie urzędu albo przelewem bankowym.
Po złożeniu oświadczenia przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego, urzędnik wysyła protokół do urzędu, w którym był sporządzony akt małżeństwa. W akcie zamieszcza się wzmiankę dodatkową o powrocie do nazwiska, które małżonek nosił przed zawarciem małżeństwa.
Co jeśli przegapisz termin 3 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia?
Bezskuteczny upływ tego terminu wyklucza możliwość skorzystania z uproszczonej procedury powrotu do dawnego nazwiska. Nie oznacza to jednak, że małżonek już nie ma szans zmiany swojego nazwiska. Można to zrobić w oparciu o przepisy ustawy z 17 października 2008r, o zmianie imienia i nazwiska, ale będzie to poprzedzone postępowaniem administracyjnym.
Na koniec warto zauważyć, że podjęcie decyzji o powrocie do dawnego nazwiska zależy wyłącznie od małżonka, który przyjął przy zawarciu związku małżeńskiego nazwisko drugiego małżonka. Ten drugi małżonek nawet jeśli nie życzy sobie, żeby była żona nosiła jego nazwisko, nie może w żaden sposób wymóc podjęcie takiej decyzji.
