Od kilki dobrych lat sprawy frankowe nieustannie zyskują na popularności. Grono kredytobiorców, którzy w pierwszej dekadzie obecnego stulecia zaciągnęli kredyt frankowy, jest niemal równie duże, jak problemy, z którymi musieli borykać się kredytobiorcy CHF. Gwałtowny skok kursu franka szwajcarskiego doprowadził do znaczącego wzrostu raty kredytu i uświadomił wszystkim jak niebezpiecznym produktem były kredyty frankowe.
Na szczęście dla kredytobiorców, obecnie istnieje bardzo dobry sposób na kredyty we frankach – pozew frankowy o unieważnienie umowy CHF. Niezwykle korzystna linia orzecznicza prowadzi do tego, że ponad 95% spraw kończy się wygraną kredytobiorców. Nim jednak będziemy świętować sukces trzeba jeszcze przygotować pozew i przejść przez postępowanie sądowe. W dzisiejszym wpisie postaram się wytłumaczyć Państwu jak przygotować pozew frankowy, jakie dokumenty do pozwu frankowego warto załączyć, czy zastanowić się dlaczego wzór pozwu przeciwko bankowi może nie wystarczyć do wygrania sporu z bankiem.
Jakie dokumenty są potrzebne do pozwu frankowego?
Tak jak w przypadku każdego pozwu, również w sprawie o unieważnienie umowy kredytowej koniecznym jest przygotowanie odpowiednich załączników. Podstawowym dokumentem jaki należy przedstawić w sądzie będzie umowa kredytowa ze wszystkimi aneksami i załącznikami. To z jej treści będzie wynikać, czy udzielony przez bank kredyt zawierał tzw. klauzule abuzywne, będące podstawą do unieważnienia umowy.
Kolejnym istotnym dokumentem jest harmonogram spłat kredytu, który pozwala na określenie wysokości zadłużenia, sumy wpłaconych przez kredytobiorcę rat oraz kosztów związanych z kredytem. Warto z pewnością również dostarczyć dokumenty potwierdzające spłatę kredytu, takie jak potwierdzenia przelewów czy wyciągi z konta bankowego. W przypadku, gdy kredyt został już spłacony, konieczne jest przedstawienie zaświadczenia o całkowitej spłacie oraz wysokości ewentualnego nadpłaconego kapitału.
Jeśli posiadacie Państwo jakiekolwiek pisma od banku dotyczące kredytu, mogą one również być przydatne w sądzie, zwłaszcza jeżeli były w jakikolwiek sposób związane z obliczeniami kursu waluty lub zmianami warunków kredytu.
Ile kosztuje pozew frankowy?
Koszty związane z pozwem frankowym możemy podzielić na koszty sądowe i te związane ze wsparciem kancelarii prawnej. Opłata sądowa w sprawie frankowej ma charakter stały i wynosi 1000,00 zł. To bardzo korzystne rozwiązanie, ponieważ normą jest, że opłata od pozwu cywilnego wynosi 5% roszczenia, co przy roszczeniach frankowych, często opiewających na kilkaset tysięcy złotych, mogłoby być znaczącym obciążeniem. Do tych kosztów doliczyć trzeba czasem koszty opinii biegłych – do kilku tysięcy złotych. Biegli powoływani byli przy tym w przypadku roszczeń o odfrankowienie. Obecnie, gdy większość spraw kończy się unieważnieniem kredytu, a odfrankowienie podnoszone jest jako roszczenie ewentualne, sąd coraz częściej rezygnuje z powołania biegłych.
Koszty procesu frankowego to również wynagrodzenie kancelarii, które najczęściej składa się z kilku elementów. Po pierwsze jest to ustalony ryczałt za przyjęcie sprawy – z reguły od kilku do kilkunastu tysięcy złotych. Dodatkowo standardem jest pobieranie dodatkowego wynagrodzenia, najczęściej kilkuset złotych, za udział pełnomocnika w pojedynczej rozprawie. Kolejnym elementem wynagrodzenia jest pobranie przez pełnomocnika kosztów zastępstwa procesowego zasądzonych przez sąd od banku. Często zdarza się również, że pełnomocnik i kredytobiorca umawiają się na procent od sukcesu tzw. success fee. Wynosi ono najczęściej kilka-kilkanaście procent zasądzonej kwoty.
Jakie są szanse na wygraną w sprawie frankowej?
Obecnie zdecydowana większość spraw frankowych kończy się wygraną kredytobiorców. Jak wskazywałem Państwu na wstępie statystyki mówią nawet o 95% wygranych spraw w I instancji, procent wygranych spraw w apelacji jest jeszcze większy. Tak korzystny wyniki ma związek z niezwykle prokonsumencką linią orzeczniczą sądów, wspieraną przez TSUE. Warto podkreślić, że zdecydowana większość spraw kończy się unieważnieniem umowy CHF. To olbrzymia ulga ekonomiczna dla kredytobiorcy, który nie musi w takim wypadku oddawać bankowi nic poza czystym kapitałem kredytu.
